نور حق

زیبایی خیره کننده ای است دراین کیهان بزرگ و در مجموعه هایی جزئی از طبیعت که پیرامون ما را گرفته و در چشم اندازه ما مشاهده می شوند. چیزی که اختصاص به پرواز به وسیله زیبایی محسوس یا معقول دارد انبساط روانی وابتهاج روحی است که پرواز با زیبایی به سوی جمال مطلق داراست در صورتی که درک نظام قانون هستی چون باید با تمرکز قوای دماغی باشد تا بتواند سالک راه حق را به مقصد جلال مطلق خداوند رهنمون گردد همواره مستلزم انبساط وابتهاج روانی نیست یا لااقل این انبساط وابتهاج شبیه به آنچه که دراحساس زیبایی قابل شهوداست وجود ندارد. و به هر حال هر دو عامل : زیبایی و نظم قانون از عالی ترین وسائل پرواز به ملکوت جمال و جلال الهی می باشند. یک اشتراک ما بین زیبایی و نظم و قانون وجود دارد که بسیار بااهمیت است و آن این است که ما حقیقتی را در درون خود به عنوان زیبایی مطلق داریم و بدون این که آن راازافراد عینی انتزاع کنیم به هر یک از افراد و مصادیق زیباییها تطبیق می کنیم مانند: گل چشمه سار مهتاب آبشار دریا شکوه کوهها صورت های زیبای انسانها آسمان لاجوردین پرستاره آهنگهای موزون خط زیبا و... بدیهی است که این زیبایی ها بسیار متنوعند و جامع مشترک حقیقی در ماهیت خود ندارند یعنی ماهیت گل با چشمه سار مفهوم مشترک ندارد مهتاب با آبشار دریا با کوه صورت زیبای یک انسان با آسمان یا آهن موزون و یک خط زیبا هیچ مفهوم مشترکی در ماهیت ندارد و بااین همه حقیقتی به عنوان زیبایی در درون ما وجود دارد که بر یکایک همه زیباییها قابل تطبیق است . همچنین یک حقیقت به عنوان نظم هستی و قانونمندی کلی کائنات در درون ما قابل دریافت است که قابل تطبیق بر یکایک موارد نظم و قانون حکمفرما در عالم هستی می باشد. یک تفاوت مهمی که ما بین زیبایی و نظم و قانون وجود دارداین است که در فوق زیباییها محسوس زیباییهای معقولی که قابل درکند نیز وجود دارند مانند: عدالت