نور حق

طهورا چیست صافی گشتن از خود

زهی شربت زهی لذّت زهی ذوق

زهی دولت زهی حیرت زهی شوق

خوشا آن دم که ما بی خویش باشیم

غنیّ مطلق و درویش باشیم

نه دین نه عقل نه تقوی نه ادراک

فتاده مست و حیران بر سر خاک

بهشت و حور و خلد اینجا چه سنجد

که بیگانه در آن خلوت نگنجد

چو رویت دیدم و خوردم از آن می

ندانم تا چه خواهد شد پس از وی

پی هر مستیی باشد خماری

در این اندیشه دل خون گشت باری

قدیم و محدث از هم چون جدا شد

که این عالم شد آن دیگر خدا شد

قدیم و محدث از هم خود جدا نیست

که از هستی است باقی دائماً نیست

همه آن است و این مانند عنقا است

جز از حقّ جمله اسم بی مسمی است