نور حق

 قدما که قائل به فلک بودند معتقد بودند که مثلًا ماه در یک فلک و عطارد در فلک دیگری است تا میرسد به فلک هشتم که همه ستارگان ثوابت  بودند و بعد هم فلک نهم، فلک اطلس. آنها اولًا خود افلاک را جسم میدانستند و ثانیاً اشکال فلک را از لوازم افلاک میدانستند. به عقیده آنان شکل در آب، هوا یا انسان لازمه این اجسام نیست، یعنی امکان تغییر در آن هست ولی شکل در فلک غیر قابل تغییر و عوض شدن است. در مادون فلک یعنی در عالم عناصر، کون و فساد را جایز میدانستند ولی میگفتند محال است که شکل فلک تغییر کند؛ همان شکلی که دارد محفوظ است. مثلًا در اثر فرسودگی یا وارد شدن ضربهای، محال است خرابی یا شکافی در فلک پیدا شود.