حق
۲۴ فروردین ۱۴۰۳
۰۸:۵۱:۳۳
نظرات (0)
هزار کاسه سرت رفت سوی خوان فلک
چو در فتاد از آن دیگ در دهان حلوا
پیاپی از سوی مطبخ رسول می آید
که پخته اند ملایک بر آسمان حلوا
به آبریز برد چونک خورد حلوا تن
به سوی عرش برد چونک خورد جان حلوا
به گرد دیگ دل ای جان چو کفچه گرد به سر
که تا چو کفچه دهان پر کنی حلوا
دلی که از پی حلوا چو دیگ سوخت سیاه
کرم بود که ببخشد به تای نان حلوا
خموش باش که دگر حق نگویدش که بده
چه جای نان ندهد هم به صد سنان حلوا
[ بازدید : ] [ امتیاز : ]