نور حق

خنجرت می نبرد خنجرم ای شمر دغا

شرم آهن کند از بوسه که فر الوراء

پی به پیچان و سرم را تو جداکن ز قفا

عاصیا نظم تو خون کرد دل خیرالنساء

هیچ دانی چه مکانی تو مکان ساخته

پای با چکمه سر سینه من تاخته

من ندانی به ثریا شرر انداخته

ظالم این مخزن اسرار خدا هست خدا

آنکه اول بیعتش را کوفیان کردند قبول

 یک بیک کردند نزول

بعد بیعت با دل بشکسته سوزان منم

با دل بریان منم

کودکانم رفت و من تنها ندارم مونسی

مردم از این بیکسی

نیمه شب بیکس و بی یاورو بی طفلان منم

با غم هجران منم

درغریبی من کجا جویم بخود یک آشنا

ای کریم رهنما

آنکه باشد همدم این درد بی درمان منم

با دل نالان منم

منکه می دانم شوند طفلان من آخرشهید

از جفای های یزید

آنکه بی طفلان و یارو بی سروسامان منم

فارق ازدوران منم

شیعیان اندرغریبی الامان از بی کسی

من ندارم دست رسی

یک تن ریگ لشکردریای چون عمان منم

غرق این طوفان منم

بارا لها نیمه شب درکجا روی آورم

بی کس و بی یاورم

آنکه باشد درغریبی زارو گریان منم

عاشق حیران منم

یک زنی در شهر کوفه طوعه می بود بنام

بادوصد شوق تمام

شد خبر گفتا غریبان را کند احسان منم

مونس یاران منم

گفت مسلم اولین سردارجان بازان منم

درره جانان منم

درخورجام شهادت بالب عطشان منم

بنده یزدان منم

نایب سلطان دین شاهنشه دوران حسین

پادشاه عالمین

میروسردارشجاع خسروخوبان منم

عازم میدان منم

مسلم ابی عم خاصی آل عبا

نورچشم مرتضی

اندراین کوفه بدام لشکرعدوان منم

بادوصدافغان منم

آنکه  اول شد روان درکوفه ازنزدحسین

هردم تیروسنین

آنکه اول جان برآهش میکندقربان منم

اندرین میدان منم

میا درکوفه می افتدعلم از دست عبا امشب

چو من افتی حسین جان اندراین دام بلا امشب

میا در کوفه می گردی غریب وبیکس وتنها

منم هستم غریب این دیار پر بلا امشب

اگرزینب بیایدگربلا گردداسیر کین

چو من گشتم اسیراین گروه اشقیا امشب

مباح است نیری خون غریبان گر دراین کوفه

که مسلم رانمایند سنگ ساراز خانه ها امشب

بگوبادصبابرخاصی آل عبا امشب

سلامی نزد او از مسلم بی اخی امشب

پیام من رسان و شرح حال کوفیان برگو

که این امت شکستند شیشه عهد و وفا امشب

همین مردم که بوسیدند اول دست مسلم را

نمایند سنگ باران ازسر هر بام ها امشب

چگویم ازغریبی رفت طفلان وشدم تنها

به خود نامم و یا برکودکان بینوا امشب

چه سازم بارها نیمه شب زار و سرگردان

نهم سربرسرددیوارها من آشنا امشب

صبا برگوحسین را الامان زین خلق بی ایمان

گرفتارم بدام کوفیان بی حیا امشب

میا درکوفه ای جان پسرعم هرچه می توانی

که دارم یک دلی پرخون از این قوم دغا امشب

اگرآئی بکوفه اکبرازلیلاجداگردد

منم از طفلهای خویشتن گشته جداامشب

نام خود بنمابیان بنیاد نیکویت زکیست

ناله زارت زچیست

گفت مسلم ابن عم شاه مظلومان منم

خاراین مستان منم

طوعه گفتادرجواب آن غریب دل فکار

با دوچشم اشکبار

مسلما آنکس دهدجان درره مهمان منم

بگذرداز جان منم

بگذرم از جان وشوم من با غریبان آشنا

باتوای سرورسا

آنکه دنیا رادهد برجنت رضوان منم

درره ایمان منم

پابنه درخانه ام تاسرکنم قربان تو

جان فدای جان تو

دوست گرخواهی بکوفه ازدل و ازجان منم

بگذرد ازجان منم

گفت مسلم اجرتوباخاتم پیغمبران

ای حزین ناتوان

روزمحشرشافعت درعهداین پیمان منم

ازسراحسان منم

نیری از مدح مسلم کی فروبندد زجان

درردیف شیعیان

گویداندرماتمت با دیده گریان منم

باچنین عصیان منم

جماعت کوفه را مگر تو نشناختی

چرا با قوال شان در این زمین تاختی

کنون دراین دشت زارخیمه برافراختی

بگو جوابم چه شد مادر زارت حسین

بوعده کوفیان چرا برون از وطن

شدی توای گلعزار نمودی اینجا وطن

که تاچنین کوفیان کنندعریان بدن

 به بین که آمد برت جسد کباریاحسین

چه شد سرت یاحسین فدای این پیکرت

فتاده روی خاک بگوکجاشد سرت

چراشده ای پسرخاک سیه بسترت

مگرکه زهرا نشسته درکناره ات یاحسین