نور حق

چه باشيد در برج و در قصر و كاخ   

چه باشيد در كومه و سنگلاخ
به هر جا كه باشيد و هر سازو برگ   

بگيرد گريبانتان سخت مرگ

هر كس كه ز مرگ خود هراسان باشد   

دفع نگرانيش بس آسان باشد
نه، زودتر از اجل توان مُرد، نه دير   

حقا كه اجل تو را نگهبان باشد

هر آن نفس كو آمد اندر حيات       

چشد شربت نيستى و ممات
دو روزى چو از زندگانى گذشت   

به سوى خدا باز خواهيد گشت

بود مرگ دنبال هر آدمى             نباشد همى غافل از او دمى
شهادت يقين بهترين مردن است    به سوى خدا ره چنين بردن است

بگذر از مرگى كه سازد با لَحد   

زان كه اين مرگ است، مرگ دام و دَد
مردمؤمن خواهدازيزدان پاك   

 آن دگرمرگى كه برگيرد ز خاك

نماند در ميانه رهرو و راى

چوهاى هو شود ملحق بالله

توحيد گوى تو نه بنى آدم اند و بس

هر بلبلى كه زمزمه بر شاخسار كرد

ز خود فانى و در عين بقائيم

وجود جمله موجودات مائيم

جهان مرده هر دم زنده سازيم

چو بحر رحمت بى منتهائيم

دل به اميد صدايى كه مگر در تو رسد
ناله ها كرد در اين كوه كه فرهاد نكرد

 

فرهاد شو و تيشه بر اين كوه بزن
از عشق به تيشه ريشه كوه بكن